Is geloven in jezelf voldoende?

Al klankbordend met mijn vriendin, deelde ik voor het eerst voorzichtig mijn droom om natuurcoach te worden.

Maar ik had ook nog best wel wat beperkende overtuigingen en onzekerheden. Waardoor ik geen concrete stappen durfde te zetten.

Het was mijn vriendin die mij wist te overtuigen dat hier juist mijn kracht lag en hoe fijn het is om haar gedachten en ervaringen al wandelend in de natuur met mij te delen.

Dat er vast veel meer mensen zijn voor wie ik van betekenis kan zijn met mijn manier van luisteren en vragen stellen. En met de natuurlijke elementen als extra hulpbron in het samenzijn.

Na deze aanmoediging schreef ik mij gelijk in voor een opleiding tot Natuurcoach en ik deed een opleiding tot gids Shinrin Yoku Bosbaden er aansluitend achteraan.

Ja, we hebben geloof in onszelf nodig, maar het helpt zeker mee als we elkaar kunnen steunen om datgene waar ons hart ligt (en ook spannend vinden), toch te doen!

Ik ben zo dankbaar voor de mensen die in mij geloven op de momenten dat ik het zelf even onvoldoende zie. Het maakt me nederig (in de positieve zin van het woord) en ervan bewust dat we elkaar nodig hebben om te kunnen groeien in ons potentieel.

Hoe is dat bij jou? Geloof jij voldoende in jezelf of heb je soms ook anderen nodig om jezelf in je kwaliteiten te kunnen zien?