Van renpaard naar prairiepaard
Ruim 10 jaar geleden stortte ik in. Het renpaard in mij was uitgeput. Ik had zo mijn best gedaan om mee te doen aan wat er door mij van de maatschappij werd verwacht: presteren, veel en efficiënt werken, sociaal actief zijn, er keurig uitzien en een tiptop huishouden nastreven.
Een lange weg naar herstel volgde. In die tijd leerde ik mijn innerlijke natuur en ritme meer te volgen, te vertragen en te genieten van de reis in plaats regelrecht op mijn doelen af te gaan.
De zweep versus mijn innerlijke kompas
Ik vraag mezelf vaak opnieuw af: zijn het nog wel mijn doelen, die ik nu probeer na te jagen? Oude patronen zijn hardnekkig en ik betrap mezelf er nog regelmatig op dat ik de zweep er weer bij pak. Opjagen en presteren: de druk van de maatschappij en mijn eigen perfectionisme sturen me dan. Maar ik leer steeds beter te luisteren naar mijn lichaam en innerlijke kompas.
Rust en acceptatie
Wat heb ik nu nodig om zowel mentaal als fysiek gezond te blijven? Moeheid is nu bijvoorbeeld een signaal om te pauzeren, niet om door te gaan. Als iets niet lukt, neem ik afstand en laat ik het los. Zonder zelfverwijt, zonder tevergeefs te streven naar perfectie. Het leven hoeft niet in een rechte lijn te gaan.
En soms ben ik het weer even kwijt, dan drijf ik weer af en geef ik mijn energie te veel weg. Zelfs hierin mag ik accepteren dat ik niet perfect ben en dat het gaat over bewust zijn van wat is, waardoor ik eerder bij kan sturen.
Niet alles hoeft nu door mij gedaan te worden
Het blijkt dat echt niet alles door mij opgelost hoeft te worden en ook niet alles moet nu gebeuren. De afwas kan prima een dag op het aanrecht blijven staan, het loopt echt niet weg. Ik hoef niet elk appje of belletje direct te beantwoorden. Als zich een levensbedreigende situatie voordoet, moeten ze 112 bellen.
Genieten van de reis
De reis is belangrijker dan de bestemming. Onderweg mag ik rusten, stilstaan en reflecteren. Ervaar ik nog steeds voldoening? Volg ik mijn eigen pad? Dit is mijn levensmotto, een voortdurende oefening in verbinding met mijn ware natuur.